Haskell:
Logboekregistratie
Hoe:
In Haskell kan loggen geïmplementeerd worden met behulp van bibliotheken zoals monad-logger of hslogger. Hier is een snel voorbeeld met monad-logger:
{-# LANGUAGE OverloadedStrings #-}
import Control.Monad.Logger
import Control.Monad.IO.Class (liftIO)
logExample :: LoggingT IO ()
logExample = do
logInfoN "De applicatie starten..."
liftIO $ putStrLn "Bezig met wat kritiek werk..."
logErrorN "Oeps! Er ging iets mis."
main :: IO ()
main = runStdoutLoggingT logExample
{- Voorbeelduitvoer
[Info] De applicatie starten...
Bezig met wat kritiek werk...
[Fout] Oeps! Er ging iets mis.
-}Dit eenvoudige voorbeeld laat zien hoe je logberichten door je code heen kunt strooien om inzicht te krijgen in wat er tijdens de uitvoering gebeurt. logInfoN en logErrorN worden gebruikt om respectievelijk informatieve en foutberichten te loggen.
Diepgaand:
Loggen is een lange weg gekomen van simpele printverklaringen tot aan geavanceerde logframeworks. Historisch gezien waren logs slechts tekstuitvoer naar een console of bestand, maar nu bevatten ze gestructureerde gegevens die door verschillende tools kunnen worden geparseerd en geanalyseerd.
In Haskell kan loggen op een puur functionele stijl worden gedaan, waarbij logacties expliciet worden doorgegeven of met behulp van monadische contexten voor onzuiverheid, waar loggers impliciet door de berekening worden geleid.
De hslogger bibliotheek is bijvoorbeeld traditioneler en veranderlijker vergeleken met monad-logger. monad-logger biedt integratie met de monad-stack en biedt meer flexibiliteit in termen van uitvoeropmaak en controle. Beide bibliotheken stellen je in staat om logniveaus in te stellen, wat helpt bij het filteren van logberichten op basis van hun belangrijkheid. Logniveaus omvatten debug, info, melding, waarschuwing, fout, kritiek, alarm en noodgeval.
De benadering van Haskell ten opzichte van loggen is vaak in lijn met de nadruk op typeveiligheid en zuiverheid. Logs kunnen op zo’n manier worden afgehandeld dat zelfs als het loggen faalt, het niet zal leiden tot een crash van de hoofdtoepassing vanwege de robuuste foutafhandelingsmogelijkheden van Haskell.