C++:
Obsługa błędów
Jak to zrobić:
Oto podstawowy blok try-catch służący do obsługi wyjątku:
#include <iostream>
#include <stdexcept>
int main() {
try {
throw std::runtime_error("Ups! Coś poszło nie tak.");
} catch (const std::exception& e) {
std::cerr << "Błąd: " << e.what() << std::endl;
}
return 0;
}Przykładowy wynik:
Błąd: Ups! Coś poszło nie tak.Wgłębienie się w temat
C++ obsługuje błędy od swoich wczesnych dni. Najbardziej podstawową formą była kontrola wartości zwracanych. Jeśli masz już doświadczenie, pamiętasz dni przed-standardowe: C z klasami i ręczną kontrolą błędów.
Następnie przyszły wyjątki w C++, które dały nam uporządkowany sposób radzenia sobie z nieoczekiwanymi problemami. Wyjątek jest zgłaszany za pomocą throw i przechwytywany dzięki try/catch.
Często pojawiają się dwa typy błędów: logiczne, jak błędne obliczenie, oraz błędy czasu wykonywania, jak dostęp do nieprawidłowego adresu pamięci. Wyjątki są idealne dla błędów czasu wykonywania. Dla błędów logicznych często lepiej jest użyć asercji lub kodów błędów.
Trwa ciągła debata na temat wyjątków kontra kody błędów. Wyjątki mogą być wolniejsze i mogą prowadzić do skomplikowanego przepływu sterowania. Kody błędów, choć szybsze, mogą sprawić, że kod będzie zagracony i trudniejszy do utrzymania. To kompromis, więc kluczowe jest zrozumienie swojego przypadku użycia.
C++17 wprowadził std::optional i std::variant, które są alternatywami dla wyjątków. Są one przydatne w funkcjach, które mogą, ale nie muszą zwrócić poprawnego wyniku.
Bezpieczeństwo wyjątków to kolejny ból głowy. Chodzi o gwarancje, które twój kod zapewnia pomimo wyjątków. Mamy trzy poziomy: podstawowy, silny i nothrow. Im więcej gwarancji, tym bardziej złożony może być twój kod.
Ostatnie przemyślenia — obsługa błędów to tak samo sztuka, jak nauka. Kształtuje to, jak twoja aplikacja przetrwa w świecie rzeczywistym. Nie nadużywaj wyjątków. Dąż do czytelnego, łatwego do utrzymania kodu.