Google Apps Script:
Organizacja kodu w funkcje

Jak to zrobić:

W Google Apps Script, który opiera się na JavaScript, definiujesz funkcje, używając słowa kluczowego function, po którym następuje unikalna nazwa funkcji, nawiasy () mogące zawierać parametry i nawiasy klamrowe {}, które zawierają blok kodu funkcji. Oto podstawowy przykład:

function greetUser() {
  var user = Session.getActiveUser().getEmail();
  Logger.log('Cześć, ' + user + '!');
}

greetUser();

Przykładowy wynik:

Cześć, [email protected]!

Teraz rozważmy bardziej praktyczny przykład związany z Google Sheets, gdzie funkcjonalność dzielimy na dwie funkcje: jedną do konfiguracji arkusza i drugą do wypełniania go danymi.

function setupSheet() {
  var ss = SpreadsheetApp.getActiveSpreadsheet();
  var sheet = ss.getSheets()[0];
  sheet.setName('Dane Sprzedaży');
  sheet.appendRow(['Produkt', 'Ilość', 'Cena']);
}

function populateSheet(data) {
  var sheet = SpreadsheetApp.getActiveSpreadsheet().getSheetByName('Dane Sprzedaży');
  data.forEach(function(row) {
    sheet.appendRow(row);
  });
}

// Inicjalizacja tablicy danych
var salesData = [
  ['Widgety', 15, 2.5],
  ['Gadżety', 8, 3.75]
];

// Uruchomienie funkcji
setupSheet();
populateSheet(salesData);

W tym przykładzie setupSheet przygotowuje arkusz, a populateSheet zapełnia arkusz tablicą danych sprzedaży. Oddzielenie tych kwestii sprawia, że kod jest czystszy i bardziej elastyczny pod kątem zmian.

Głębsze zanurzenie

Koncept dzielenia kodu na funkcje nie jest nowy ani unikatowy dla Google Apps Script; jest to fundamentalna praktyka programistyczna, popierana w prawie wszystkich językach programowania. Historycznie, funkcje ewoluowały z matematycznego konceptu mapowania wejść na wyjścia, co stało się kamieniem węgielnym programowania strukturalnego. To podejście promuje modularność i ponowne wykorzystanie kodu, oferując jasne ścieżki do testowania poszczególnych części skryptu.

Google Apps Script, opierając się na JavaScript, znacząco korzysta z funkcji pierwszoklasowych JavaScriptu, pozwalając na przekazywanie funkcji jako argumentów, zwracanie ich z innych funkcji i przypisywanie do zmiennych. Ta funkcja otwiera zaawansowane wzorce takie jak wywołania zwrotne i programowanie funkcyjne, chociaż te wzorce mogą wprowadzać złożoność, która może być niepotrzebna dla prostych zadań automatyzacji w Google Apps Script.

Dla większych projektów lub bardziej skomplikowanych aplikacji, deweloperzy mogą badać nowsze funkcje JavaScript, takie jak funkcje strzałkowe, async/await dla operacji asynchronicznych, a nawet TypeScript dla statycznego typowania. TypeScript, w szczególności, może być kompilowany do działania jako Google Apps Script, dostarczając deweloperom drogę do poszukiwania bardziej rygorystycznych sprawdzeń typów i zaawansowanych funkcji zorientowanych obiektowo.

Jednakże, dla większości potrzeb skryptowych w suite Google Apps, trzymanie się prostych, dobrze zorganizowanych funkcji, jak pokazano, zapewnia solidne podstawy. To zawsze jest kwestia balansu między wykorzystywaniem zaawansowanych funkcji dla efektywności a utrzymaniem prostoty dla łatwości utrzymania i czytelności.