Lua:
Organizacja kodu w funkcje

Jak to zrobić:

-- Zdefiniowanie prostej funkcji do powitania
function greet(name)
    return "Cześć, " .. name .. "!"
end

-- Użycie funkcji
print(greet("Programista Lua")) -- Przykładowy wynik: Cześć, Programista Lua!

Funkcje mogą być bardziej złożone, obsługujące różne zadania:

-- Funkcja do obliczania powierzchni prostokąta
function calculateArea(width, height)
    return width * height
end

-- Wywołanie funkcji i wyświetlenie wyniku
local area = calculateArea(5, 4)
print(area)  -- Przykładowy wynik: 20

Pogłębiona wiedza

Lua, od swojego powstania w latach 90-tych, promuje modułowe projektowanie. Organizacja kodu za pomocą funkcji nie jest czymś unikatowym dla Lua—praktyka ta obowiązuje od zarania języków programowania takich jak Fortran czy Lisp. Alternatywy takie jak kodowanie w miejscu (inline code) czy kopiowanie i wklejanie tego samego kodu, nie są tylko źle widziane; są potencjalnymi gniazdami błędów.

W Lua funkcje są obiektami pierwszej klasy, co oznacza, że mogą być przechowywane w zmiennych, przekazywane jako argumenty i zwracane przez inne funkcje. Są wszechstronne. Jednowątkowa natura Lua oznacza, że musimy utrzymać funkcje lekkie i zwięzłe dla wydajności. Funkcje mogą być lokalne (o ograniczonym zasięgu) lub globalne, i rozumienie kiedy używać każdego z nich może zdecydować o efektywności skryptu.

Zobacz także