Boeken
Haskell
Hoofdstuk 2. Strings
De lengte van een string vinden

Haskell:
De lengte van een string vinden

Hoe te: 

-- Gebruik makend van de `length` functie
main = do
    let myString = "Hallo, Haskell!"
    print $ length myString

Voorbeelduitvoer:

15

Diepere Duik

Haskell is een puur functionele taal waar strings worden weergegeven als lijsten van karakters. De length functie, onderdeel van de Prelude (de standaardbibliotheek die in elk Haskell-programma wordt geïmporteerd), werkt onder deze weergave.

Historisch gezien waren strings als lijsten een natuurlijke keuze voor Haskell vanwege hun eenvoud en het feit dat Lisp een vergelijkbare ontwerpkeuze maakte (en veel functionele talen beïnvloedde). De length functie telt gewoon de elementen in deze lijst.

Echter, length is O(n), wat betekent dat de functie tijd zal nemen die evenredig is aan de lengte van de string. Dit is geen probleem voor korte strings, maar voor lange kan het inefficiënt zijn.

Alternatieven zijn onder andere:

  • Gebruik maken van Text uit het text pakket, een efficiëntere structuur voor Unicode-tekst.
  • Gebruik maken van ByteString uit het bytestring pakket voor binaire of ASCII-gegevens.

Beiden bieden een length functie geoptimaliseerd voor hun respectieve datastructuren.

Wat betreft de implementatie kan een basisversie van de length functie er zo uitzien:

myLength :: [a] -> Int
myLength [] = 0          -- De lengte van een lege lijst is 0
myLength (_:xs) = 1 + myLength xs  -- Recursief 1 optellen voor de rest van de lijst

Voor Text en ByteString gegevenstypes hebben ze hun eigen interne implementatiedetails die ze efficiënter maken dan een simpele gelinkte lijst van karakters.

Zie Ook

Substrings extraherenEen string interpoleren